تاريخ : چهار شنبه 8 مرداد 1393 | 11:46 | نويسنده : shahram

 

 

 

چقدر باید بگذرد 

تا من در مرور خاطراتم

وقتی از کنار تو رد میشوم،

تنم نلرزد

بغضم نگیرد.


تاريخ : چهار شنبه 8 مرداد 1393 | 11:5 | نويسنده : shahram

عادت ميکنم به نبودنت اما فراموش نه....!!

 

عادت ميکنم به داشتن چيزي و سپس نداشتنش...

 

به بودن چيزي و سپس نبودنش...

 

تنها عادت ميکنم...

 

اما فراموش نه!!

 

شبها زير دوش آب سرد رها ميکنم بغض زخم هايم را

 

درحالي که همه ميگويند...

 

خوش به حالش!!!

 

چه زود فراموش ميکند...

 


تاريخ : چهار شنبه 8 مرداد 1393 | 10:53 | نويسنده : shahram

 

 

ماهایی که دیگه نه از اومدن کسی ذوق زده میشیم

نه کسی از کنارمون بره حوصله داریم نازشو بخریم که برگرده..

ماها آدمای بی احساسی نیستیم

ماها بی معرفت و نا مردم نیستیم

یه زمانی یه کسایی وارد زندگیمون شدن

که یه سری بــــاورامون و از بین بـــردن!!


تاريخ : چهار شنبه 8 مرداد 1393 | 10:44 | نويسنده : shahram

بیایید ، باور کنیـــم 

دلیـــل پــرواز " پـــر " نیست !!!

پریــدن ، باور پرنده ایست که به پرواز می اندیشد


تاريخ : چهار شنبه 8 مرداد 1393 | 10:21 | نويسنده : shahram

باید بازیگر شوم ،
آرامش را بازی کنم …
باز باید خنده را به زور بر لبهایم بنشانم …
باز باید مواظب اشک هایم باشم …
باز همان تظاهر همیشگی : ” خوبم …


تاريخ : چهار شنبه 8 مرداد 1393 | 10:14 | نويسنده : shahram

روزی میــرسَد.

بـــی هیــــچ خَبـــَـــری.

بــا کولـــــه بــــآر تَنهـــاییـَم.

دَـر جـــاده هــای بـی انتهــــای ایـن دنیــای عَجیـــــب.

راه خــــواهم افتـــــاد.

مَـــن کـــه غَریبـــــم.

چـــه فَــــرقی دارد کجـــــای ایـــن دنیــــــا بـاشــــم

همــه جــــای جهــــان تنهـــــایی بــــا مَـــن است ...


تاريخ : سه شنبه 7 مرداد 1393 | 20:9 | نويسنده : shahram

یکی از زیباترین چیزها در دنیا قلب یک زن است.

شکستنی و در عین حال محکم

ظریف و در عین حال انعطاف پذیر.

وقتی زنی قلبش را به شما میدهد،گویی ارزشمندترین دارایی اش را میبخشد.

اگر دوستش بدارید،مراقبش باشید،قدرش را بدانید،و پرورشش دهید،

آن زن همه دنیا را به شما خواهد داد.


تاريخ : سه شنبه 7 مرداد 1393 | 19:57 | نويسنده : shahram

دستانم قهر کرده اند ...

این بار لمس سرما را دوست دارند ،نه گرمای دستت را ...!

حرفهایش برایم بی مفهوم بود ....

میدانستم

"کاسه ای زیر نیم کاسه است"

ولی چه کنم که "" عشقم بود ""

به امید برگشتنش خطا هایش را نادیده گرفتم ...

پشت می کردم تا نبینم خیانتی را که در حقم شده !!!

هه

"به درستی که ماه پشت ابر باقی نمی ماند "

رفت ...تنها شدم !

برگشت ...تنها تر شد !

آری ..."به تنهایی نمی توان ،با تنهایی در افتاد"

 


تاريخ : سه شنبه 7 مرداد 1393 | 16:47 | نويسنده : shahram

 

من ازبازی نوردروادی بی قلب ظلمت ها نمی ترسم

 

 

 

من از حرف جدایی ها

 


مرگ آشنایی ها

 


من از میلاد تلخ بی وفایی ها می ترسم

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                                                                                                            

 


تاريخ : سه شنبه 7 مرداد 1393 | 16:34 | نويسنده : shahram