تاريخ : پنج شنبه 6 شهريور 1393
| 19:37 | نويسنده : shahramغمگینم...
مثل ستاره ی ناچاری که پشت ابرها مانده...غمگینم
و می دانم که تو راز ستاره ها را نمی دانی!
شاید زندگی تکرار دوستت دارم هایی بود
که ناگفته ماند...
ناگفته رفت...
ناگفته مرد...
من غمگینم!
و از روزی که دوستت دارم را قاطی خرت و پرت هایت جا بگذاری می ترسم.....
من غمگینم!
و دلم میخواهد غمگین ترین موسیقی جهان را با صدای بلند گوش دهم...
نظرات شما عزیزان:
وب خوبی داری اینو جدی میگم
موفق باشی دوست عزیز
موفق باشی دوست عزیز